PIELGRZYMKA DO SANDOMIERZA I KODNIA

3 czerwca godz. 4.00 grupa Pielgrzymów z Sidziny, wyrusza na kolejna pielgrzymko – wycieczkę zorganizowaną przez ks. Tadeusza, by odwiedzić nieznane nam dotąd miejsca w Polsce.

Pierwszym punktem programu był Baranów Sandomierski. Miasto w województwie podkarpackim, leżące nad Wisłą, gdzie został wybudowany na wzór Krakowskiego Wawelu zamek zwany Małym Wawelem. Pochodzi z XVI w, siedziba rodu Leszczyńskich otoczony 14 hektarowym ogrodem, w którym największą atrakcją jest drzewo zwane – Tulipanowiec - ma 165 lat, a jego kwiaty przypominają kwiat tulipanu.  

Jedziemy dalej, Nowa Dęba – a w niej jedyne na świecie Muzeum Bombek Choinkowych. Jest to prywatne muzeum właściciela firmy Biliński – produkującego ozdoby choinkowe. W samym już wejściu przywitały nas pięknie przystrojone choinki, a na nich tysiące bombek różnych kształtów i kolorów. Ważną częścią zwiedzania muzeum jest prezentacja powstawania i zdobienia bombek, ale dla nas najważniejsze były warsztaty, podczas których każdy z nas zdobił swoją bombkę, którą później zabrał do domu.

Sandomierz – miasto położone na siedmiu wzgórzach, otulone zielenią i wstęgą wijącej się Wisły. Miasto ma wpisaną w historię: Zamek Królewski, Ratusz, kolorowe kamieniczki, na środku rynku pusta studnia, wąski kręte uliczki, lochy i piwnice pamietające czyn dzielnej Haliny Kępianki, kościoły… Cały dzień nasze oczy szukały jadącego na rowerze ojca Mateusza, ale niestety, na spotkanie z nim było nam czekać do jutra, ale gdzie indziej. Żegnamy piękny Sandomierz, pachnący historią, jedziemy na nocleg do Woskrzenic Dużych, a jutro Kodeń.

Kodeń – miasto w województwie lubelskim, region Podlasia leżący na samym Bugiem nieopodal przejścia granicznego z Białorusią. To tutaj od 1631 lat znajduje się Cudowny Obraz Matki Bożej Jedności i Królowej Podlasia. Obraz ten sprowadził do Polski jeden z Sapiehów Mikołaj, człowiek bardzo pobożny. Następny dziedzic Jan Sapieha doprowadza w 1723 roku do Koronacji Obrazu Złotymi Koronami Papieskimi. Po upadku powstania styczniowego obraz zostaję wywieziony na Jasna Górę. W 1927 roku po odzyskaniu niepodległości obraz powraca do Kodnia. Od tego czasu znajduje się w pięknym barokowym ołtarzu, gdzie do dzisiaj opiekę nad Sanktuarium i Cudownym Obrazem sprawuje Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Sanktuarium otoczone jest pięknym i zadbanym parkiem, gdzie znajdują się stacje Drogi Krzyżowej, w dawnej zbrojowni przy Zamku Sapiehów ołtarz polowy, ogród zielny Matki Bożej, którego woń wyczuwalna jest na odległość. W parku znajduje się również kościół pod wezwaniem Ducha Świętego, a w nim wiszący krzyż na ścianie z uśmiechniętą twarzą Jezusa Ukrzyżowanego.  On oddał swe życie z miłości do nas, więc niech nas nie dziwi ten uśmiech. Żegnamy Panią Podlasia i pozostawiamy Jej nasze problemy, troski i radości. Wracamy do Sidziny, gdzie towarzyszy nam modlitwa, śpiewy i kawały opowiedziane przez ks. Tadeusza.

Dziękujemy ks. Tadeuszowi za zorganizowanie pielgrzymko – wycieczki, modlitwę, serdeczność i prezenty oraz duchowe wsparcie ks. Proboszcza.